Obecnie elektronika otacza nas niemal wszędzie. Z takich urządzeń korzystamy nie tylko w domu, ale też w pracy, transporcie miejskim, szpitalach, placówkach oświatowych i wielu innych miejscach. Z tego powodu opracowuje się wciąż nowe i ulepszone metody tworzenia asortymentu elektronicznego. Żeby jakość układów wykorzystywanych w poszczególnych urządzeniach była jak najwyższa, stosuje się różne rodzaje montażu komponentów elektronicznych. Które z nich są jednak najczęściej wykorzystywane? Podpowiadamy.
Obecnie jedną z najbardziej powszechnych metod montażu komponentów elektronicznych jest technologia SMT, czyli Surface Mount Technology, w której stosuje się części montowane powierzchniowo. Te z kolei to elementy SMD, czyli Surface Mount Device, które mają wiele zalet. Technika ta polega na automatycznym umieszczeniu komponentów na powierzchni płytki. Wcześniej jednak należy ułożyć na niej szablon pasty lutowniczej. Dopiero w ten sposób przygotowany komponent, trafia do pieca.
Montaż SMT wymaga specjalistycznych maszyn, które muszą wyróżniać się nie tylko szybkością pracy, ale także dużą precyzją. Metoda ta wykorzystywana jest zazwyczaj w przypadku połączeń elektronicznych stosowanych w niewielkich rozmiarów komponentach. Maszyny, które wykorzystują tę metodę, są w stanie produkować nawet 40 tysięcy komponentów na godzinę. Uruchomienie montażu według szablonu SMT wymaga jednak dużej wiedzy specjalistów obsługujących taki sprzęt. Dlatego zarówno technika SMT, jak i montaż THT wymaga odpowiedniej wiedzy i doświadczenia specjalistów. Technika SMT gwarantuje dobrą odporność mechaniczną układu, a także wytrzymałość na wstrząsy i wibracje.
Pierwszą metodą montażu komponentów na płytce drukowanej, jaka zaczęła być wykorzystywana już w XX wieku, jest montaż THT. Through-Hole Technology to rozwinięcie nazewnictwa tej metody, które oznacza technologię montażu przewlekanego. Jest to bardzo prosta koncepcja, polegająca na przeplataniu drucików, które wychodzą z komponentów przez otwór nawiercony na płytce PCB. Każdy z tych drucików następnie jest lutowany z warstwą laminatu po drugiej stronie. Żeby wykorzystywać metodę montażu przewlekanego THT, należy posiadać odpowiednie podzespoły, które są dostosowane do tego rodzaju montażu. Oznacza to, że części te muszą na spodzie posiadać wystające długie druciki, które będzie można przełożyć przez wywiercone w płytce dziurki i przylutować je od spodu.
Przewlekany montaż THT to technika, która wciąż jest wykorzystywana zwłaszcza w przypadku tworzenia dużych układów, lecz w ograniczonej ilości ze względu na to, że charakteryzuje się koniecznością ręcznego wykonywania montażu. Dzięki temu metoda THT wciąż jest niezwykle dokładna i staranna, a aby nieco odciążyć pracowników zajmujących się takim działaniem, proces lutowania odbywa się już w większości przypadków maszynowo.
Oba te sposoby montażu komponentów elektronicznych mają swoje wady i zalety. Podstawowe różnice między tymi dwoma technikami dotyczą przede wszystkim wielkości wytwarzanych elementów. Technika SMT wykorzystywana jest w przypadku niewielkich podzespołów, z kolei montaż THT świetnie sprawdza się dla większych komponentów. Z tego powodu obie te techniki wciąż wzajemnie się uzupełniają, a podczas wytwarzania konkretnego sprzętu, aby zapewnić odbiorcy optymalne funkcjonowanie urządzenia elektronicznego, nierzadko stosowane są obie.