Fachowa terminologia dotycząca win może być nieco skomplikowana dla zwykłego Kowalskiego. Dla wielu kwestie garbników, kwasowości czy ciężaru właściwego są niczym czarna magia. Liczy się tylko to, czy dany trunek smakuje czy też nie. Mimo to warto mieć świadomość tego, że nie tylko smak ma znaczenie oraz zapoznać się z tym, jak degustacja win powinna przebiegać. Nigdy nie wiemy kiedy ta wiedza może się nam przydać.
By w ogóle degustacja win mogła się rozpocząć należy przygotować właściwe szkło. Kieliszek do wina powinien być przezroczysty. Musi być pozbawiony jakichkolwiek zdobień. Ponadto znaczenie ma jego wielkość. Musi być na tyle duży, by móc nim wirować, nie rozlewając przy tym tego trunku. Wszelkie akcenty występujące na kieliszku mogą zaburzyć profesjonalną ocenę koloru wina. Znaczenie ma również długa nóżka kieliszka, dzięki której nie ogrzewa się wina poprzez trzymanie szkła w dłoni.
Od koloru wina zależy również dobór właściwego szkła. Kieliszki do czerwonego wina powinny być wyższe, wyposażone w szerszą czaszę i stopę. Dzięki temu można lepiej wydobyć wszelkie smaki i zapachy, wynurzające się w czasie wirowania trunku. Do białego wina zaleca się kieliszki węższe z mniejszą czaszą, by zredukować ilość powietrza.
Gdy degustacja wina ma odbywać się w towarzystwie kilku butelek należy rozpocząć ją od tych lżejszych gatunków i stopniowo przechodzić do tych cięższych. Degustując wina czerwona z pewnością odpowiednia będzie dekantacja. Wina trzeba otworzyć przed degustacją i nalać je do kieliszków, co pozwoli na oddzielenie się osadów, znajdujących się na dnie i napowietrzyć wino, uwalniając smak i aromat. Ogromnie ważne jest to, by zachować czyste podniebienie przed i w czasie degustacji. Przed nią nie warto decydować się na ostre potrawy czy palić papierosów. Degustacji powinna towarzyszyć woda, delikatne owoce czy chleb, by móc oczyścić podniebienie pomiędzy różnymi trunkami.
To bardzo znaczący element degustacji, jednak często pomijany. Należy trzymać kieliszek płasko na stole, chwycić jego dolną część nóżki i energicznie zawirować. Pozwoli to odpowiednio napowietrzyć trunek, uwalniając nieco więcej aromatów. Wirowanie nie powinno trwać dłużej niż 5-6 sekund. Kolejny element to sprawdzanie lepkości wina, co następuje przez obserwację smug wina, które pełzną po szkle po zawirowaniu. Wino z większą zawartością cukru i alkoholu będzie miało wyraźniejsze smugi.
Nie wolno nosa zanurzyć w szkle. Należy dokonać krótkich pociągnięć nosa, by móc poczuć aromat wina. Po jednym pociągnięciu trzeba odczekać do 30 sekund, by węch mógł się na nowo przygotować. Tutaj określa się, czy wino ma zapach owocowy, drzewny, ostry, kwiatowy, chemiczny czy korzenny.
Degustacja obejmuje także próbowanie win. Odbywa się to przez wzięcie małego łyku i wirowanie nim w ustach, tak, by dotarł do wszystkich kubków smakowych, co pozwoli na uwolnienie wszystkich aromatów.